سالگرد در گذشت چو هائولي

در چنين روزي در سال ‪" ۱۹۸۷چو هائولي"، كاشف "بتا آندروفين" چشم از جهان فروبست.

بتاآندروفين‌ها در نرون‌ها و دستگاه عصبي مركزي به عنوان ماده ميانجي نروني و يا تحريك‌كننده هاي عصبي فعاليت مي‌كنند.

آندروفين‌ها به گيرنده‌هاي مورفيني متصل مي‌شوند و به عنوان كنترل‌كننده دروني درد (افزايش آستانه درد) در داخل بدن عمل مي‌كنند.

تحقيقات نشان مي‌دهند كه باانجام ورزش‌هاي شديد، ميزان غلظت بتاآندروفين افزايش مي‌يابد كه اين عامل موجب ايجاد حالت نشاط و سرخوشي و دلپذيري و حالت مطلوب در ورزشكاران رشته‌هاي استقامتي و بويژه در دوندگان ماراتن مي‌گردد.

نتايج بررسي‌ها نشان مي‌دهند كه غلظت بتاآندروفين در جريان ورزش حتي تا پنج برابر افزايش مي‌يابد.

اين متخصص غدد درون ريز و بيوشيمدان چيني الاصل آمريكايي نخستين سنتز كننده فاكتور رشد شبه انسوليني- ‪ ،۱هورمون رشد و همچنين جداكننده شش هورمون خالص بخش قدامي هيپوفيز از جمله ‪ ACTHو هورمون رشد نيز محسوب مي‌شود.

ناحيه قدامي هيپوفيز مجموعه پيچيده‌اي از حداقل پنج نوع سلول مختلف است كه مجموعا شش نوع هورمون را به جريان خون ترشح مي‌كنند.

اين ناحيه از هيپوفيز، داراي يك جريان خون غني است. خوني كه به هيپوفيز قدامي مي‌رسد، قبلا از مجاورت هيپوتالاموس نيز عبور كرده‌است. فعاليت و ترشح هورمون از ناحيه قدامي هيپوفيز، تا حدود زيادي تحت تاثير فعاليت هيپوتالاموس است.

هيپوتالاموس، هورمون‌هايي را ترشح مي‌كند كه از طريق يك سيستم گردش خون ويژه، سريعا به هيپوفيز قدامي مي‌رسند و هر يك باعث تحريك يا مهار ساخت يك هورمون خاص در اين ناحيه مي‌شوند.

تقريبا به ازاي هر يك از هورمون‌هاي هيپوفيز قدامي، يك هورمون تنظيم كننده از هيپوتالاموس ترشح مي‌شود.

هورمون رشد، شايد معروف‌ترين هورمون هيپوفيز قدامي باشد. اين هورمون، با واسطه تحريك ساخت هورمون‌ها و مواد ديگر، باعث رشد بدن در دوران كودكي و رسيدن به اندازه و ابعاد طبيعي يك فرد بالغ مي‌شود.

به علاوه هورمون رشد در برخي فعاليت‌هاي مربوط به سوخت و ساز بدن نيز وظايفي را به عهده دارد. در صورتي كه اين هورمون به هر علتي در دوران پيش از بلوغ به اندازه كافي ترشح نشود، رشد طبيعي مختل مي‌شود و عارضه‌اي به نام كوتولگي يا نانيسم رخ خواهد داد.

مبتلايان به اين اختلال، داراي جثه‌اي بسيار كوچك هستند، به طوري كه گاهي بلندي قد آنها به يك متر هم نمي‌رسد، با اين حال قواي عقلاني و بهره هوشي آنها در حد افراد عادي است.

اگر ميزان ترشح هورمون رشد در دوران پيش از بلوغ كافي باشد و پس از آن به هر دليلي كاهش يابد، طبيعتا كوتولگي رخ نخواهد داد، اما اين بيماران دچار تجمع چربي در ناحيه شكم، كاهش قدرت عضلاني و توان ورزش و اختلال وضعيت رواني و اجتماعي خواهند شد.

افزايش بيش از حد ترشح هورمون رشد در دوران پيش از بلوغ، باعث رشد بيش از حد و بلندي نامتناسب قد مي‌شود. به اين وضعيت غول آسايي يا ژيگانتيسم مي‌گويند.

اين بيماران جثه‌اي بزرگ و قدي معمولا بلندتر از دو متر دارند. در صورتي كه ترشح هورمون رشد، پس از دوران بلوغ و بسته شدن غضروف و رشد استخوان ها افزايش يابد، استخوان‌ها ديگر توانايي رشد طولي را نخواهند داشت.

در اين حالت يك بيماري خاص به نام آكرومگالي ايجاد خواهد شد. در اين بيماري، مشخص‌ترين علامت ها، عريض شدن دست‌ها و پاها، خشن شدن ظاهر صورت، برجستگي چانه و تنگ شدن انگشتر و كفش هاست.

معمولا افزايش هورمون رشد به علت فعاليت سلول‌هاي يك تومور خوش خيم هيپوفيز است. اين تومور را اغلب مي‌توان توسط جراحي يا پرتودرماني از بين برد.

برگرفته از سايت خبرگزاري ايرنا