يك ضايعه بيضي شكل صورتي با نقاط مسطح است كه بيش از همه تنه و اندامها را درگير مي‌كند.

سن

اصولاً بالغين جوان را مبتلا مي‌سازد.

جنس، ژنتيك و نحوه زندگي

عوامل خطر قابل توجهي نيستند. پتريازيس روزه آ يك ضايعه خفيف و صورتي ايجاد مي‌كند. اين وضعيت بيش از همه در بالغين جوان رخ مي‌دهد. اين بيماري معمولاً تنه، بازوها و قسمت فوقاني ران را مبتلا مي‌كند و به طور نادرتر ممكن است پاها، دستها و سر، درگير شوند. به نظر مي‌رسد كه اين وضعيت در نتيجه يك عفونت ويروسي ايجاد ميشود.

علايم بيماري

علائم به موازات پيشرفت بيماري، در طول زمان تغيير مي‌كنند. اين علايم معمولاً به ترتيب زير ظاهر مي‌شوند: - يك پچ بيضي با قطر 2-6 سانتي متر كه تحت عنوان پچ پيشاهنگ خوانده ميشود، ظاهر مي‌گردد. اين پچ، مشابه آن چيزي است كه در ضايعات حلقوي شكل رخ مي‌دهد. - حدود 3 تا 10 روز بعد، تعدادي نقاط مسطح، بيضي و صورتي كوچكتر با قطر 1-2 سانتي‌متر، ظاهر مي‌شوند. اين ضايعه در تنه شروع شده و در طول شكم، رانها، قسمت فوقاني بازوها و گردن انتشار مي‌يابد. نقاط موجود بر روي پشت، معمولاً به صورت خطوط فراگير مشابه آنچه كه در يك درخت كريسمس ديده ميشود، به وجود مي‌آيند. - يك حاشيه پوسته دهنده ممكن است در اطراف لبه پچها، بعد از چند هفته ظاهر گردد. ممكن است خارش به وجود آيد كه گهگاه مشكل ساز است، هر چند پتريازيس روزه آ يك مشكل جدي نيست، ولي بايد با پزشك خود مشورت كنيد تا وضعيتهايي مثل پتريازيس و اگزما كنار گذاشته شوند.

كارهايي كه بايد انجام شوند

وجود ضايعات مشخص، امكان تشخيص راحت بيماري را فراهم مي‌سازد. اين ضايعات معمولاً بعد از حدود 6-8 هفته بدون درمان، ناپديد ميشوند و عود بيماري غيرمحتمل است