يك احساس تحريكي محدود يا منتشر در پوست مي‌باشد.
سن، جنس، ژنتيك و نحوه زندگي
عوامل خطري هستند كه بستگي به علت دارند. خارش يك علامت خيلي شايع است كه در همراهي با بسياري از اختلالات پوستي ديده ميشود. تحريك ممكن است محدود به يك منطقه كوچك بوده يا در سرتاسر بدن منتشر باشد. خاراندن مداوم كه اغلب به پوست آسيب مي‌رساند، مشكل را بدتر مي‌كند.
علل
خارش ناحيه‌اي اغلب مي‌تواند به دليل گزش حشره باشد. همچنين خارش ممكن است با يك راش همراه باشد. يك راش خارش‌دار علامت اصلي حالاتي همچون كهير، اگزما، ليكن پلان و عفونتهاي انگلي پوست مثل جرب است. خارش منتشر ممكن استدر نتيجه خشكي پوست، واكنش تحريك به فرآورده‌هاي حمامي خاص يا شوينده‌ها، يا يك واكنش آلرژيك به داروهاي مشخص، ايجاد شود. همچنين اين حالت مي‌تواند به عنوان يك علامت از يك اختلال زمينه‌اي جدي مثل بيماري كبدي يا نارسايي مزمن كليوي رخ دهد. پچهاي پايدار و خارش‌دار ممكن است در نتيجه استرسهاي روحي به وجود آيند. اين نوع خارش به طور معمول اندامها و گردن را مبتلا
مي‌كنند، اما مي‌تواند نواحي ديگر بدن را هم درگير سازد. خاراندن مكرر كه اغلب به صورت ناخودآگاه انجام مي‌گيرد، منجر به ضخيم شدن پوست و افزايش خارش مي‌گردد، در نتيجه يك سيكل معيوب به وجود مي‌آيد. اين وضعيت كه تحت عنوان ليكن سيمپلكس يا درماتيت عصبي خوانده ميشود، در زنان شايعتر است.
كارهايي كه بايد انجام شوند
روشهاي متعددي وجود دارد كه شما مي‌توانيد باعث تسكين خارش و توقف خاراندن شويد. نرم‌كننده‌ها به مرطوب كردن پوست خشك و خارش‌دار كمك خواهند كرد، به ويژه اگر آنها را بعد از شستشو و حمام كردن به كار بريد. براي تسكين خارش شديد، ممكن است دريابيد كه استفاده از آنتي هيستامينهاي خوراكي بدون نسخه، كورتيكواستروئيدهاي موضعي يا كالامين مفيد است. تا حد امكان بايد از مصرف مواد محرك پوست مثل فرآورده‌هاي معطر شستشو، شوينده‌ها يا لباسهاي پشمي، اجتناب ورزيد. ممكن است پوشيدن لباسهاي شل و آزاد كه پوست را تحريك نمي‌كنند و كوتاه نگه‌داشتن ناخنها به طوريكه هنگام خاراندن به پوست آسيب نرسانند، مفيد باشد. در صورتيكه دچار خارش پايدار بوده و هيچ علت مشخصي براي آن نمي‌يابيد، بايد با پزشك خود تماس بگيريد