انواع متفاوت زيادي از راش هستند كه در بعضي افراد در طي يا بعد از درمان با داروهاي خاص ايجاد ميشوند.
سن، جنس، ژنتيك و نحوه زندگي
عوامل خطر مهمي محسوب نمي‌شوند. راشها يك عارضه شايع درمان دارويي هستند. اين واكنش در نتيجه يك پاسخ آلرژيك به دارو يا مواد حاصل از شكسته شدن دارو در بدن به وجود مي‌آيند. واكنشهاي دارويي مي‌توانند تقريباً هر نوع راش، از جمله بعضي از اشكالي كه ساير اختلالات مثل ليكن پلان يا ارتيم مولتي فرم را تقليد مي‌كنند، به وجود آورند. با اين وجود، اكثر راشهاي دارويي به صورت نواحي برجسته پوستي كه به طور گسترده‌اي در سطح بدن انتشار مي‌يابند، ظاهر ميشوند. راشهاي دارويي ممكن است با خارش شديدي همراه باشند. بعضي اوقات حتي زمانيكه يك راش خفيف است، احتمال دارد اثرات شديدتر ديگري مثل خس خس سينه و شوك قلبي عروقي وجود داشته باشد. گاهي افراد مبتلا به واكنشهاي شديد، نيازمند درمان در بيمارستان هستند. داروهايي كه اغلب ايجاد راش مي‌كنند، آنتي بيوتيكهايي مثل پني‌سيلين هستند، اما تقريباً هر درمان دارويي در صورت حساس بودن فرد نسبت به آنها، قادر به ايجاد يك واكنش آلرژيك است. راشهاي دارويي معمولاً در عرض چند روز اول شروع درمان به وجود مي‌آيند، اما مي‌توانند پس از اينكه دوره درمان پايان يافت،
ايجاد شوند. حساسيت پس از حداقل يك بار برخورد قبلي با دارو، به وجود مي‌آيد. اينكه مردم دارويي را براي اولين بار بدون ايجاد هيچ واكنشي مصرف كنند و سپس در دوره‌هاي بعدي درمان با آن دارو راش ايجاد شود، امري شايع است.
كارهايي كه بايد انجام شوند
در صورت ايجاد راش در زمان مصرف يك دارو، بايد قبل از استفاده دوز بعدي با پزشك خود مشورت كنيد. پزشك ممكن است درمان را متوقف كرده يا داروي ديگري تجويز نمايد. اگر داروهاي متعددي مصرف مي‌كرده‌ايد و يكي از آنها مي‌توانسته باعث راش شود، بايد درباره همه داروهايي كه اخيراً استفاده كرده‌ايد به پزشكتان اطلاع دهيد، از جمله، درمانهاي دارويي بدون نسخه، داروهاي تجويز شده در بيمارستان و داروهايي كه توسط پزشك ديگري داده شده است. همچنين بايد پزشكتان را از مصرف احتمالي داروهاي هيجانبخش آگاه سازيد. اكثر راشهاي دارويي با قطع مصرف دارو ناپديد ميشوند. با اين وجود، علايم ممكن است براي چندين هفته پس از آن ادامه يابند. اگر خارش مشكل اصلي باشد، پزشك ممكن است كاربرد يك كورتيكواستروئيد موضعي يا يك آنتي هيستامين خوراكي را توصيه كند، هر دو نوع دارو به صورت بدون نسخه و نسخه‌اي موجودند. به محض آگاهي از اينكه به دارويي حساسيت داريد، بايد هر پزشكي را كه قصد درمان شما را در آينده دارد، از اين موضوع آگاه كنيد. در صورتيكه به يك داروي خاص حساسيت شديد داشته‌ايد بايد يك علامت اخطار طبي بپوشيد