ريزش قسمتي يا تمامي موها، به طور شايعتر موهاي روي سر ميباشد.

سن، جنس، ژنتيك و نحوه زندگي

عوامل خطري هستند كه به نوع بيماري بستگي دارند. آلوپسي يا ريزش مو مي‌تواند در هر ناحيه‌اي از بدن رخ دهد، اما اصولاً زماني قابل توجه است كه سر را گرفتار مي‌كند. اين وضعيت ممكن است موضعي بوده، كه در آن موها به صورت پچهايي مي‌ريزند يا منتشر باشد كه در آن كل موهاي سر نازك شده يا دچار ريزش ميشوند. ريزش مو مي‌تواند موقتي يا دائمي باشد. آلوپسي هميشه همراه يك بيماري نيست، اما ممكن است باعث ناراحتي روحي شود.

علل بيماري

شايعترين علت آلوپسي در مردان، حساسيت بيش از حد به هورمون تستوسترون است، كه منجر به الگوي مشخص ريزش مو (رجوع به طاسي مردانه) مي‌گردد. ريزش مو ناحيه‌اي، معمولاً به دليل آلوپسي آره آتا، كه يك بيماري خودايمني است، ميباشد و باعث ظاهر شدن نواحي بي‌مو روي سر ميشود. اين نواحي طاس، توسط موهاي شكننده و كوتاه احاطه شده‌اند. معمولاً موها در عرض 6 ماه دوباره شروع به رشد مي‌كنند، اما در موارد نادر، آلوپسي آره آتا مي‌تواند باعث ريزش دائمي همه موهاي بدن گردد. شيوه‌هايي از آرايش مو كه باعث كشش موها ميشوند، يك علت شايع ريزش دسته‌اي مو است، اگر اين كشش مداوم باشد، ريزش مو ممكن است دائمي باشد. ريزش دسته‌اي مو ممكن است نتيجه يك اختلال نادر رواني باشد كه در آن موها به صورت اجباري كشيده ميشوند. سوختگيها يا اختلالات پوستي مثل حلقه كرمي، كه در آنها بر روي سر اسكار ايجاد ميشود، ممكن است باعث ريزش دسته‌اي مو شوند. ريزش منتشر مو در افراد مسن طبيعي است. اين حالت همچنين ممكن است به طور موقت پس از حاملگي رخ دهد، همچنين يك عارضه جانبي شايع شيمي درماني نيز ميباشد. ساير علل نازك شدن مو شامل بيماريهاي حاد، استرس و سوء تغذيه ميباشند.

درمان بيماري

پزشك احتمالاً قادر خواهد بود كه آلوپسي آره آتا را از روي ظاهر سرتان تشخيص دهد. اين بيماري معمولاً نيازمند درمان نمي‌باشد،‌ اما كورتيكواستروئيدهاي تزريق شده به نواحي كم مو، ممكن است در تسريع روند رويش دوباره مو، موثر باشند. در اكثر موارد ديگر ريزش مو، به محض درمان علت زمينه‌اي،‌ موها دوباره مي‌رويند. در ريزش موي دوران حاملگي، معمولاً حدود 3 ماه پس از زايمان، موها دوباره جايگزين ميشوند. اگر سر شما داراي اسكارهاي پچي است، احتمال دارد جهت تشخيص علت زمينه‌اي نياز به نمونه‌برداري پوست داشته باشيد. نواحي اسكار‌دار ممكن است با كورتيكواستروئيدهاي موضعي يا داروهاي ضدقارچ درمان شوند، اما اگر ضايعه جدي بوده و فوليكولهاي مو را مبتلا كرده باشد، غير متحمل است كه موي جديدي رشد كند