رويش بيش از حد مو يا رويش مو در قسمتهايي كه به طور معمول نبايد وجود داشته باشد، است.

سن

فقط پس از بلوغ رخ مي‌دهد، با افزايش سن شايعتر ميشود.

جنس

در زنان شايعتر است.

ژنتيك

گاهي به صورت خانوادگي ديده ميشود.

نحوه زندگي

يك عامل خطر مهم نيست. دو نوع، رويش بيش از حد مو وجود دارد: هيرسوتيسم (hirsutism) و هيپرتريكوزيس (hypertrichosis). هيپرسوتيسم فقط زنان را مبتلا مي‌كند. در اين حالت، موهاي بيش از حدي به ويژه بر روي صورت، تنه و اندامها به وجود مي‌آيد. اين نوع از رويش بيش از حد مو، در نزان مسنتر از 60 سال به ويژه زنان نژاد مديترانه‌اي، آسيايي، اسپانيايي و عرب، شايعتر است. نوع دوم رويش بيش از حد مو، هيپرتريكوزيس است كه مي‌تواند هم مردان و هم زنان را مبتلا سازد. در اين وضعيت، موها در همه قسمتهاي بدن، حتي قسمتهايي كه به طور طبيعي مو ندارد، مي‌رويد.

علل بيماري

هيرسوتيسم خفيف در زنان، به ويژه پس از يائسگي، اغلب طبيعي در نظر گرفته ميشود. در بعضي موارد، اين حالت ممكن است در نتيجه افزايشي در هورمونهاي مردانه‌اي كه به طور طبيعي در بدن خانمها وجود دارد، رخ دهد، كه احتمال دارد به علت اختلالاتي همچون سندرم تخمدان پلي كيستيك باشد. هيپرتيريكوزيس مي‌تواند در نتيجه بي‌اشتهايي عصبي يا به عنوان عارضه جانبي داروهاي سركوب كننده ايمني يا داروهاي ضد فشار خون به وجود آيد.

كارهايي كه بايد انجام شوند

اگر شما يك زن جوان مبتلا به هيرسوتيسم هستيد، پزشكتان ممكن است ترتيب انجام يكسري آزمايشات خوني جهت اندازه‌گيري سطوح هورمونهاي مردانه را بدهد. اگر مقادير اين هورمونها بالا باشند،‌ ممكن است داروهايي جهت بلوك كردن اثرات هورمونها و درمان بيماري زمينه‌اي، تجويز شود. براي مثال، سندرم تخمدان پلي كيستيك ممكن است به وسيله هورمونها يا جراحي درمان گردد. اگر هيپرتريكوزيس، عارضه جانبي يك دارو است، متوقف كردن درمان، اغلب باعث بازگشت اين وضعيت ميشود. شما مي‌توانيد، خودتان با چيدن، تراشيدن، بندانداختن، موم انداختن يا استفاده از كرمهاي مو بر، با رويش بيش از حد مو، كنار بياييد. تنها روشي كه مو را به طور دائم حذف مي‌كند، الكتروليز (electrolysis) است، اما اين كار يك روش آهسته بوده و مي‌تواند ناراحت كننده باشد