نكاتي براي والدين
زماني كه لازم است كودكان جهت دريافت اقدامات طبي در يك بيمارستان بستري شوند احساسات و واكنش‌هاي طبيعي مثلاً نگراني يا عصبي بودن ممكن است مانع عملكرد مناسب والدين در اين شرايط غيرطبيعي بشود.
برخي از عواطفي كه به صورت شايع در والدين كودكان بستري گزارش ميشود عبارتند از:
- احساس سوگواري از بابت از دست دادن تسلط بر اوضاع عادي زندگي كودك و خانواده.
- اضطراب از اينكه نمي‌دانند چه پيش خواهد آمد يا معاني اصطلاحات پزشكي چيست.
- سرپوش نهادي بر احساسات خود به منظور تمركز پيدا كردن بر حقايق پزشكي، كه در نهايت به انفجار عاطفي آنان منجر خواهد شد.
- خشم ناشي از احساس درماندگي، كه گاهي به صورت اختلاف با همسر، كاركنان بيمارستان يا ساير فرزندان آشكار مي‌گردد.
- سرزنش كردن همسر، پزشك، بيمارستان يا حتي كودك به خاطر بيماري‌اش، به عنوان شيوه‌اي كه از احساس فرد به عنوان يك والد حمايت مي‌كند.
- فراموشكاري، بدفهمي يا سوءتعبير، چرا كه تنش دروني انسان بر توانايي گوش سپردن و درك كردن او اثر مي‌گذارد.
- خود سرزنش گري: اين فكر كه، بايد از كودكم بيشتر مراقبت مي‌كردم، يا كفايت خود يا ديگري را به عنوان يك والد زير سوال بردن.
- ناتواني در تحمل ناكامي ناشي از گريه، خواب مختلف و رفتارهاي تغيير يافته كودك مانند شب ادراري و قشقرق راه‌انداختن.
- افسردگي، به خصوص وقتي بحران پايان مي‌يابد. گاهي والدين از سلامت خود غافل ميشوند و پس از مدتي احساس خستگي شديد ذهني و جسمي پيدا مي‌كنند.
راهكارهاي سازگارانه
در اينجا ده توصيه عملي براي گذراندن مدت بستري كودك به بهترين وجه ممكن پيشنهاد ميشود:
- از كاركنان بيمارستان سوالاتي بپرسيد كه به راحتي بيشتر شما كمك نمايد.
- براي اينكه آمادگي بيشتري داشته باشيد سوالات خود را بنويسيد.
- برخي بيمارستان‌ها اجازه ساعات ملاقات بيشتري را به والدين و همشيرهاي كودك مي‌دهند. از اين فرصت براي رفاه بيشتر كودك و خانواده‌تان استفاده فرماييد.
- سعي نكنيد كامل باشيد. اشكالي ندارد اجازه بدهيد كودكتان بداند شما ناراحت هستيد. اين امر نشان مي‌دهد كه شما به او اهميت مي‌دهيد.
- مهم است كه نسبت به تجربيات كودك از وضعيت بيماري و اقدامات بهداشتي درماني لازم حساس و صادق باشيد.
- نگهداري يك كودك در بيمارستان مسئله‌اي پرتنش و ناكام كننده است، اما سعي نكنيد تنش و ناكامي خود را سركاركنان بيمارستان و ديگران تخليه كنيد. از هنر ارتباط آرام و مودبانه بهره بگيريد.
- درباره شرايط روزمره، همينطور آبداب و رسوم مذهبي و اخلاقي خانوادگي كه لازم است كودك شما رعايت كند به كاركنان اطلاع بدهيد.
- از اينكه پيشنهاد كمك ديگران را بپذيريد معذب نشويد. لازم است اكنون و بعدها نيز به خودتان مرخصي كوتاهي بدهيد.
- اگر لازم شد درباره‌ي احساساتتان با يك دوست يا يك فرد حرفه‌اي صحبت كنيد.
- به خاطر داشته باشيد، شما مهم‌ترين منبع حمايت كودكتان هستيد.
حمايتهاي بيمارستاني
- در بسياري بيمارستان‌ها امكاناتي وجود دارند كه استفاده از آنها مي‌تواند كمك كند اين شرايط بحراني راحت‌تر گذرانده شود.
- بخش مددكاري اجتماعي مي‌تواند شما را به برخي مراكز خدماتي عاطفي و مادي معرفي نمايد، مانند گروه‌هاي كمك به خود كه توسط خانواده‌هاي با وضعيت مشابه شكل گرفته‌اند.
- برخي گروه‌هاي حمايت از والدين در بيمارستان‌ها فعال مي‌باشند. از كاركنان بيمارستان درباره اين موارد سوال كنيد.
- كاركنان بيمارستان مي‌توانند به شما كمك كنند تا متوجه شويد چگونه بيماري بر رشد هيجاني و جسماني كودك شما تاثير مي‌گذارد و چگونه مي‌توانيد در جهت برآورده ساختن نيازهاي كودكتان تلاش فرماييد. آشنا شدن با روشهاي پزشكي كمك مي‌كند تا شما و كودكتان درباره تجربيات و تكنيكهاي پزشكي آمادگي بيشتري داشته باشيد. كودكاني كه براي اعمال پزشكي و جراحي آماده ميشوند نسبت به آنهايي كه آمادگي پيدا نكرده‌اند، بهتر مي‌توانند خود را با بيماري و بيمارستان منطبق سازند.
- از دانش و حمايت پزشك كودكتان بهره‌مند شويد.
- كاركنان بخش افرادي آموزش ديده‌اند و اطلاعات بسياري درباره آموزش، تغذيه، تكامل كودك، گفتار درماني، راديولوژي و پاسخ كودكان به واقعه بستري شدن دارند. از آنها كمك بگيريد.
- درباره قوانين متفاوت جاري در بخش‌هاي مراقبت ويژه مانند ICU, CCU اطلاعات مناسب را كسب كنيد.